کپسول فلوکستین
فلوکستین یک داروی ضدافسردگی است که به دسته مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تعلق دارد. این دارو عمدتاً برای درمان اختلالات خلقی و اضطرابی استفاده می‌شود و با افزایش سطح سروتونین در مغز، تأثیرات مثبت خود را اعمال می‌کند.
موارد مصرف فلوکستین:
اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder):
- یکی از داروهای خط اول برای درمان افسردگی است.
اختلال وسواس فکری-عملی (OCD):
- کاهش افکار وسواسی و رفتارهای اجباری.
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال پانیک:
- کمک به کاهش اضطراب و حملات پانیک.
اختلال پرخوری عصبی (Bulimia Nervosa):
- کاهش رفتارهای پرخوری و پاکسازی.
اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی (PMDD):
- کاهش علائم شدید خلقی و جسمی پیش از قاعدگی.
مکانیسم عمل:
- فلوکستین با مهار بازجذب سروتونین در سیناپس‌های عصبی مغز، سطح سروتونین را افزایش می‌دهد و به بهبود خلق و کاهش علائم اضطرابی کمک می‌کند.
عوارض جانبی شایع:
سیستم عصبی:
- بی‌خوابی، سردرد، تحریک‌پذیری.
- خواب‌آلودگی یا خستگی.
سیستم گوارشی:
- تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، اسهال یا یبوست.
تأثیرات روانی:
- اضطراب، عصبانیت، یا تغییرات خلقی.
دیگر عوارض:
- تعریق زیاد، خشکی دهان، کاهش وزن یا افزایش وزن.
موارد احتیاط:
سندرم سروتونین:
- ترکیب فلوکستین با داروهای دیگر که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند (مانند MAOIs، ترامادول یا لیتیوم) می‌تواند خطر سندرم سروتونین را افزایش دهد.
افکار خودکشی:
- در برخی افراد، به ویژه نوجوانان و جوانان، ممکن است خطر افکار یا رفتارهای خودکشی در مراحل اولیه درمان افزایش یابد.
تداخلات دارویی:
- با داروهای ضدانعقاد خون (مثل وارفارین)، داروهای دیگر SSRIs، یا داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای باید با احتیاط مصرف شود.
قطع ناگهانی:
- قطع ناگهانی فلوکستین می‌تواند منجر به علائم ترک شود. کاهش دوز باید تدریجی انجام شود.
مزایا:
- اثرگذاری بالا برای درمان اختلالات خلقی و اضطرابی.
- نیمه‌عمر طولانی (4-6 روز)، که خطر علائم ترک را کاهش می‌دهد.
نتیجه‌گیری:
فلوکستین یکی از داروهای اصلی و مؤثر در درمان افسردگی و اضطراب است. با این حال، مصرف آن باید تحت نظر پزشک و با دوزهای مناسب انجام شود تا از عوارض جانبی و تداخلات دارویی جلوگیری شود.
در صورت نیاز به مشاوره پزشکی و دارویی و یا درخواست نسخه الکترونیک، از طریق لینک زیر با دکتر مرتضوی در تماس باشید.